| نقش آموزش تلفیقی در پویا‌سازی محیط‌های علمی و آموزشی |
| کد مقاله : 1029-CNF (R2) |
| نویسندگان |
|
علی مولوی *1، رضا شمس آبادی2 1گروه فیزیک دانشگاه فردوسی مشهد 2گروه فیزیک دانشگاه حکیم سبزواری |
| چکیده مقاله |
| توسعه روزافزون تکنولوژی‌های ارتباطاتی مانند اینترنت، شبکه‌ها و پلتفرم‌های مختلف آموزشی به‌ویژه در ایام همه‌گیری کرونا سبب ایجاد تحولی بنیادین در آموزش‌های کلاسیک و مکمل مربوطه شده است. در کنار مزایا و محدودیت‌های آموزش حضوری، برخی مزایای آموزش مجازی و الکترونیکی در مدت کرونا شامل آشنایی سریع با تکنولوژی‌های نوین در آموزش برای اساتید، معلمان، دانش‌آموزان و دانشجویان، توسعه نسبتا مناسب زیرساخت‌های آموزش مجازی به‌دلیل گذار سریع آموزش حضوری به آموزش مجازی و گذار از فرهنگ آموزش سنتی مبتنی بر کتاب و جزوه به تهیه مواد آموزشی چند‌رسانه‌ای قابل‌ضبط، ثبت و نشر بودند. همچنین از معایب آموزش مجازی می‌توان به حضور کم‌رونق و بی‌خاصیت بعضی شرکت‌کنندگان، امکان اشتراک‌گذاری سریع اطلاعات، فریب و تقلب اشاره کرد. در مرور و بررسی برخی مقالات بین‌المللی مرتبط با تجربیات آموزش مجازی به مزایایی مانند انعطاف‌پذیری و راحتی کلاس‌های آنلاین، افزایش مهارت زبان‌های خارجی در استفاده صحیح از منابع دیجیتال و معایبی مانند عدم دسترسی یکسان دانشجویان به اینترنت با سرعت و پهنای باند مناسب، مشکلات اقتصادی تهیه وسایل آموزش آنلاین و حتی خرید اینترنت اشاره شده است. مطالعات انجام-شده در زمینه آموزش‌های مجازی نشان می‌دهند که ترکیبی از آموزش‌های آنلاین و حضوری از نظر اجتماعی مفید بوده و هیچ یک از این روش‌ها احتمالاً تحت رقابت حذف نمی‌شوند. بنابراین محیط‌های آموزشی و دانشگاهی می‌توانند انعطاف‌پذیر باشند و اهداف راهبردی خود را متناسب با محیط و بازار کار انتخاب کنند. همچنین وبینارها و آموزش‌های آنلاین، مکمل‌های مناسبی برای یادگیری حضوری چهره‌به‌چهره به‌ویژه زمانی که نیازمند انعطاف‌پذیری مکانی و زمانی است، می‌باشند. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش سنتی، آموزش الکترونیکی، آموزش تلفیقی، انعطاف‌پذیری مکانی و زمانی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |