آموزش فیزیک به روش پرسشگری
کد مقاله : 1068-CNF
نویسندگان:
سعید نمازی قمصری *
آموزش و پرورش شهر تهران
چکیده مقاله:
یادگیری دانش‌آموزان در کلاس درس، در کنار عوامل دیگر، به تطابق بین سبک یادگیری دانش‌آموزان و سبک آموزش معلم بستگی دارد. در روش سنتی آموزش مدرسه‌ای، بیش‌تر وقت کلاس به سخنرانی معلم و نگاه کردن و گوش دادن دانش‌آموزان می‌گذرد. دانش‌آموزان به تنهایی تکالیف را انجام می‌دهند و به کار گروهی تشویق نمی‌شوند. در مقابل، در روش‌های دانش‌آموز محور، تمرکز فعالیت‌ها از آموزشگر به فراگیر منتقل می شود. یکی از شیوه‌های تدریس جدید و خلاقانه‌، تدریس به شیوۀ پرسش‌گری است، که از روش‌های سنتی و یادگیری منفعل فاصله گرفته و فراگیران آزادانه با یکدیگر تعامل داشته و در روند درس مشارکت دارند. در تدریس به روش پرسش‌گری، دانش‌آموزان به طور موثر درگیر آنچه می آموزند می‌شوند، به سوالات پاسخ می‌دهند، خود سوالاتی را طرح می‌کنند، با تکنیک‌های پرسش‌گری آشنا می شوند، با شیوه سقراطی مطالب را می‌آموزند و باعث یادگیری و افزایش، تفکر، سخنوری، تحلیل پاسخ‌های دیگر دانش‌آموزان و توان حل مسئله می شوند. این روش برای تدریس درس فیزیک در کلاس بسیار مناسب، کاربردی و اثربخش است. هدف این مقاله، آشنایی با شیوۀ تدریس فیزیک به روش پرسش‌گری بوده و از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است.
کلیدواژه ها:
پرسش‌گری، یادگیری فعال، تدریس، فیزیک ، تفکر
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
چهارمین همایش ملی آموزش فیزیک (pck)